عوارض بعد از قطع پا، موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد. اگر دیابت دارید و نمی خواهید در معرض خطر قطع عضو قرار بگیرید در ادامه این مقاله از سری مقاله های کلینیک ارتوپدی فنی پایار با ما همراه باشید.
حقیقت تلخی که در مورد بیماری دیابت وجود دارد این است که این بیماری ممکن است در بدترین شرایط منجر به قطع عضو شود و متاسفانه، این اتفاق پایان ماجرا نبوده و در پی آن ممکن است عوارض دیگری فرد را به خود درگیر کند. از جمله عوارضی که بعد از قطع پای فرد دیابتی ایجاد می شود می توان به این موارد اشاره کرد:
1- کاهش کیفیت زندگی؛
کسانی که برای ساخت پروتز پا بالای زانو اقدام می کنند، قطعا با کاهش کیفیت زندگی مواجه خواهند شد. اندام های مصنوعی هر قدر هم که پیشرفته و هوشمند باشند، اما باز هم نمی توانند جای خالی اندام قطع شده را پر کنند. این عارضه از جمله عوارضی آزار دهنده قطع پا است.
2- تحمیل بار اقتصادی؛
از دیگر عوارضی که آن نیز از جمله عوارض اجتناب ناپذیر قطع پا به شمار می رود، تحمیل بار مالی است. فردی که دیابت دارد اگر اقدامی برای کنترل دیابت خود انجام ندهد و اندام او قطع شود، هزینه هایی از جمله جراحی قطع عضو و پرداخت قیمت پروتز پا بالای زانو به او تحمیل می شود. هزینه های جانبی، مانند هزینه تهیه داروها و تجهیزات از دیگر عوارض بعد از قطع پای دیابتی به شمار می رود.
3- قطع عضو مجدد؛
از دیگر عوارضی که می توان برای قطع شدن پای فرد دیابتی نام برد، مخدوش شدن ساختار پا است که این اتفاق باعث می شود که فرد در آینده نیز قسمت بیشتری از عضو خود را از دست بدهد. وقتی پا قطع می شود، بیومکانیک پا دچار تغییر شده و یک درب ورودی برای میکروب ها باز می شود. با این اتفاق، زخم ها عود پیدا کرده و این شرایط باعث می شوند که فرد در آینده مجبور شود دو مرتبه تحت عمل قطع عضو قرار گیرد.
4-افزایش میزان مرگ و میر؛
بدترین و غیر قابل جبران ترین عوارضی که می توان برای قطع پای دیابتی بیان کرد، مرگ و میر است. حدود 40 تا 50 درصد کسانی که قطع عضو شده اند، محکوم به مرگ هستند. این گروه تا 5 سال بعد از قطع عضو با چنین عارضه ای درگیر می شوند. برای آنکه نخواهید دائما نگران این عارضه باشید، به مراقبت های بعد از عمل قطع انگشت پا در بیماران دیابتی توجه کرده و آنها را مو به مو اجرا کنید.
برای پذیرش لطفا با شماره زیر تماس بگیرید
همکاران ما بی صبرانه منتظر خدمت به شما هستند 😊
برای آنکه از بروز عوارض بعد از قطع پای دیابتی جلوگیری کنیم، باید برخی کارهای مهم و اساسی را انجام دهیم. از جمله راهکارهای موثر جهت کاهش این عوارض می توانیم به این موارد اشاره داشته باشیم:
حال که می دانید عوارض بعد از قطع پای دیابتی چیست، خوب است در مورد برخی راهکارهای بسیار مهم در خصوص جلوگیری از قطع پای دیابتی نکاتی را بیان کنیم. این نکات به این شرح اند:
1- استفاده از کفش ها و کفی های طبی؛
یکی از مهم ترین کارهایی که افراد برای جلوگیری از قطع عضو و پیشگیری از نصب و ساخت پروتز پا زیر زانو باید انجام دهند، پوشیدن کفش و کفی طبی است. این کفش ها و کفی ها به خوبی از پای فرد حمایت کرده و اجازه نمی دهند که در اثر وارد آمدن ضربه، زخمی در پای فرد دیابتی به وجود آید. از آنجایی که اعصاب در ناحیه پا به واسطه دیابت از بین رفته است، کسانی که دیابت دارند خیلی دیر متوجه زخم پاهای خود می شوند و هیچ اقدامی برای درمان آن انجام نمی شوند. ترمیم دیر هنگام زخم هاست که باعث می شود شرایط برای قطع پا فراهم شود.
2- معاینه کردن پاها به صورت مرتب؛
از دیگر کارهایی یک دیابتی باید خود را ملزم به انجام آن کند، مراجعه به پزشک و معاینه پاها است. برای آنکه از بروز مشکلات احتمالی پیشگیری کرد، بهتر است هر چند وقت یک بار به نزد پزشک رفت و از او خواست تا پاها را معاینه کند. به این شکل می توان از سلامت پاها اطمینان حاصل کرد. حداقل یک بار در سال مراجعه به پزشک برای این مورد الزامی است.
3- داشتن یک رژیم غذایی مناسب؛
از دیگر کارهایی که نمی توان از آن، به عنوان یک روش موثر برای جلوگیری از بروز عوارض بعد از قطع پای دیابتی و اقدام برای ساخت و پرداخت قیمت پروتز پا زیر زانو یاد کرد، داشتن یک رژیم غذایی مناسب و پیروی کردن از آن است. در این رژیم غذایی از خوردن مواد غذایی که شیرین کننده های مصنوعی دارند باید اجتناب کرد. مصرف میوه، سبزی، مواد غذایی حاوی فیبر و نوشیدن آب به میزان کافی از جمله کارهایی مهمی است که افراد دیابتی موظف به انجام آن هستند.
3- استفاده از کرم های مرطوب کننده؛
کسانی که نمی خواهند دائما نگران عوارض بعد از قطع پای دیابتی باشند، باید از خشک شدن پاهای خود جلوگیری کنند. به این منظور، کرم های مرطوب کننده می تواند به آنها کمک کند تا هیچ گونه ترک و شکافی در پای شان ایجاد نشود. وقتی که کف پای افراد دیابتی به دلیل کم بودن میزان آب در بدن آنها خشک و حساس می شود، ترک هایی در آن به وجود می آید. وجود این ترک، یک راه برای ورود باکتری ها ایجاد می کند. هر زمانی که فرد دیابتی پای خود را می شوید بهتر است بعد از آن حتما از کرم های مرطوب کننده استفاده کرده و رطوبت از دست رفته پا را به آن باز گرداند.
حال که می دانید عوارض بعد از قطع پای دیابتی چیست، خوب است با چند نکته مهم در خصوص مراقبت بعد از قطع پای دیابتی نیز اشنا شوید. این نکات مهم به این شرح اند:
1- بلند شدن؛
یکی از مهم ترین کارها بعد از قطع پای فرد دیابتی، بلند شدن است. این اتفاق، زمانی می افتد که فرد احساس خوبی داشته و درد زیادی را در محل قطع عضو حس نکند. بلند شدن، با کمک فیزیوتراپیست ها و به وسیله امن ترین راه ها صورت می گیرد. ممکن است شما در دفعه های اول برای آنکه از رختخواب خود خارج شوید به کمک دیگران نیاز پیدا کرده و این کار را به سختی انجام دهید؛ اما، هیچ جای نگرانی نیست، برخی وسایل کمک درمانی به شما کمک می کنند تا این کار را به راحت ترین شکل ممکن انجام دهید.
2-مدیریت اندام باقیمانده؛
جهت کاهش عوارض بعد از قطع پای دیابتی، مدیریت اندام باقیمانده نیز باید به برنامه های روزانه فردی که در اثر دیابت پای او قطع شده است قرار گیرد. اگر خون رسانی به عضو باقیمانده به درستی انجام شود؛ کمترین درد و ورم در آن ناحیه وجود داشته باشد و زخم ها نیز در حال بهبودی بوده و نرم باشند، آن وقت است که می توان گفت اندام باقیمانده، یک اندام ایده آل است و فرد توانسته به خوبی از آن نگهداری و مراقبت کند. این افراد می توانند خیلی سریع برای ساخت پروتز مچ پا اقدام کنند.
کلام آخر
ما در این مقاله، عوارض بعد از قطع پای دیابتی را بررسی کردیم. اگر بنا به هر دلیلی یک دیابتی مجبور به قطع عضو شود، می بایست برای آنکه این قطع عضو تاثیری روی زندگی او نداشته باشد، برای ساخت پروتز یا پای مصنوعی اقدام کند. دیابتی های درگیر با قطع عضو می توانند به کلینیک های ساخت اندام مصنوعی چون پایار مراجعه کنند.