کیفوز چیست؟⭐ (علت و راه درمان کیفوز بدون جراحی)

علائم کیفوز کدام است؟

 تجربه نشان داده که هر کدام از بیماران به کیفوز، تجربه ای متفاوت از علائم آن دارند و این نشانه ها در همه مبتلایان به کیفوز یکسان نیست. با این حال تصمیم گرفته ایم که در این بخش، به شایع ترین علائم کیفوز اشاره نماییم که در اکثر بیماران به چشم می خورد.

نشانه های ابتلا به کیفوز:

•  وقتی که فرد مبتلا به کیفوز خم می شود، ارتفاع ناحیه فوقانی کمر او از میزان طبیعی بلندتر است.
• در این مبتلایان، سر نسبت به سایر قسمت های بدن رو به جلو خم شده است.
• تفاوت ارتفاع دو شانه در فردی که از عوارض کیفوز رنج می برد، وجود دارد.
• ممکن است آن ها کمردردهای خفیفی را تجربه کنند. البته شدت آن چندان زیاد نیست.
• در عضلات پشت پا و قسمت ران مبتلایان به کیفوز، کشیدگی وجود دارد.

کیفوز بیماری پنهانی نیست و نمی توان نشانه های بارز آن را در ظاهر نادیده گرفت. اطرافیان فردی که مبتلا به کیفوز بوده، به راحتی وجود ناهنجاری در پشت او را می بینند.

در صورت تشدید بیماری کیفوز، بیماران از بین رفتن حس لامسه را تجربه می کنند و برخی از مشکلات تنفسی از جمله تنگی نفس برای آنها پیش می آید. به علاوه احساس سستی و ضعف در پاهای خود می کنند که این خود نشانه شدت یافتن عوارض کیفوز است.

انواع کیفوز چیست؟

کیفوز انواع مختلفی دارد که سه مورد از مهمترین آن ها به شرح ذیل می باشد:

• کیفوز مادرزادی: وقتی که شکل یک یا چند مهره متفاوت باشد، کیفوز مادرزادی اتفاق می افتد. این ناهنجاری از زمان تولد با افراد بوده و برخی مواقع با افزایش سن، وضعیت بیماری تشدید می شود. در نوزادانی که با ناهنجاری کیفوز به دنیا می آیند، انحنای متمایل به خارج مهره ها قابل تشخیص است.
• کیفوز وضعیتی: به این نوع از کیفوز، کیفوز صدری نیز گفته می شود. خمیدگی در این بیماران با زاویه 50 درجه ای همراه است و ستون مهره ای در آن ها وضعیت طبیعی دارد. این بیماران، بدنی منعطف دارند و به همین دلیل گفته می شود که با انجام برخی از حرکات ورزشی، می توانند وضعیت بدنی خود را بهبود بخشند.
• کیفوز شرمن: شیوع کیفوز شرمن در زنان و مردان برابر است و میزان آن 0.4 درصد می باشد. بیمارانی که از عوارض کیفوز شرمن رنج می برند، انعطاف بسیار پایینی دارند و وضعیت آن ها معمولاً به مرور زمان تشدید می شود.

بهترین روش تشخیص کیفوز چیست؟

یک پزشک برای تشخیص بیماری کیفوز، در گام نخست به معاینه بالینی بیمار خواهد پرداخت. طبیعتاً پزشک با پرسیدن سوالاتی درباره نشانه ها و علائم بیماری سعی می کند بیماری را به درستی تشخیص دهد تا از عوارض کیفوز جلوگیری کند.

بررسی مراحل رشدی کودک و دریافت شرح حالی از زمان تولد و کودکی، ارزیابی تاخیرات رشدی و… از اقدامات پزشک برای تشخیص کیفوز است. گاهی پزشک فشار جزئی بر ستون فقرات بیمار وارد می کند تا نقاط حساس را بشناسد. تشخیص کیفوز، تنها در موارد خفیف کمی سخت است. در موارد شدید، برآمدگی روی کمر بیمار کاملاً مشخص است و پزشک با یک نگاه از وضعیت بیمار خود مطلع خواهد شد.

از بهترین روش های تشخیصی کیفوز، به کارگیری اشعه ایکس می باشد. اشعه های نامرئی الکترومغناطیسی تصاویری از اندام ها، بافت ها و استخوان ها را بر روی فیلم ایجاد می کنند و پزشک با مشاهده آن می تواند انحنای ستون فقرات بیمار را اندازه گیری نماید. انحنا با زاویه بیشتر از 50 درجه به عنوان هایپرکیفوز و ناهنجاری تشخیص داده شده و بیمار اقدامات درمانی خود را آغاز خواهد کرد.

یادتان باشد که تشخیص زودهنگام بیماری کیفوز، بر کسب نتیجه بهتر در فرایند درمان تاثیرات بسیار زیادی دارد. این را پزشکان ایالات متحده به خوبی درک کرده اند. به همین دلیل آن ها در مدارس خود، دانش آموزان را از نظر وجود بیماری اسکولیوز بررسی می کنند و در این آزمایش ها، موارد خفیف تا شدید بیماری کیفوز را تشخیص می دهند.