انواع قطع عضو (آمپوتاسیون) ⭐ به همراه علت
انواع قطع عضو (آمپوتاسیون) به همراه علت (هر آنچه که باید بدانید)
افراد به دلایل مختلفی ممکن است اندام های خود را از دست بدهند. در ادامه در مورد دو دسته اصلی قطع عضو و نواحی از بدن که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند بحث خواهیم کرد.
اگر تحت عمل جراحی قطع عضو قرار گرفته اید، مقاله ” تمرینات تقویتی و آموزش راه رفتن برای آمپوته های اندام تحتانی ” را نیز حتما مطالعه کنید؛ در ادامه پروسه درمان کمکتان می کند.
قطع عضو تروماتیک
البته، در معنای وسیع کلمه، همه قطع عضوها آسیب زا هستند. با این حال، مقوله «آمپوتاسیون ضربه ای» به روشی اطلاق می شود که قطع عضو در آن اتفاق افتاده است، یعنی یک رویداد ناگهانی، خشن و غیرمنتظره است که باعث از دست دادن اندام های فرد می شود.
راه های بی شماری وجود دارد که از طریق آن ها انواع قطع عضو می توانند رخ دهند. از موقعیت‌های پرخطر که در آن افراد آگاهانه در موقعیت‌های خطرناکی قرار می‌گیرند تا «حوادث عجیب» تاسف آور و تصادفی.
دریافت مشاوره رایگان برای اطلاع بیشتر از ساخت و قیمت انواع پروتز و ارتز با ما تماس بگیرید.
برای پذیرش لطفا با شماره زیر تماس بگیرید
همکاران ما بی صبرانه منتظر خدمت به شما هستند 😊
برخی از نمونه راه‌هایی که ممکن است یک قطع عضو ضربه ای اتفاق بیفتد شامل موارد زیر می باشد:
- حوادث مربوط به ماشین آلات، اغلب در محل کار
- انفجار یا سایر جراحات ناشی از انفجار
- شوک های الکتریکی
- گیر افتادن در درهای ساختمان یا خودرو
- تصادفات وسایل نقلیه موتوری، از جمله برخورد اتومبیل، خراب شدن کامیون و تصادفات موتورسیکلت
- حوادث صنعتی، از جمله حوادث محل کار، کارخانه و ساختمان
- حوادث کشاورزی
- آتش بازی، مواد منفجره، و حوادث سلاح گرم، از جمله جراحات مربوط به ارتش
- حوادث برق گرفتگی
انواع قطع عضو یک وضعیت فوق العاده خطرناک و اغلب تهدید کننده برای زندگی به شمار می رود، علی الخصوص که طی آن فرد به طرق زیادی خون از دست می دهد. اما با توجه به پیشرفت های علم پزشکی در طول قرن گذشته، چشم انداز بقا به طور قابل توجهی افزایش یافته است. درمانگران معمولاً به سرعت به محل حادثه می رسند و انتقال کارآمد به بیمارستان ها از طریق جاده و هوا امکان پذیر است.
در قطع عضوهای تروماتیک که نمی توان یک اندام را دوباره وصل کرد، فرد آسیب دیده – یا قطع عضو شده – به احتمال زیاد تحت عمل جراحی قرار می گیرد. پزشکان استخوان اندام باقی مانده را شکل می دهند، زخم را تمیز می کنند و زخم ها را بخیه می زنند. گاها این پروسه ممکن است شامل پیوند پوست باشد و ممکن است فرد به بیش از یک عمل جراحی احتیاج داشته باشد.
شاید خواندن مطالب زیر هم برای شما مفید باشد :
پا مصنوعی زیر زانو | قیمت پای مصنوعی زیر زانو چقدر است؟
قطع عضو ناشی از عمل جراحی
قطع عضو تحت عمل جراحی برای هزاران سال یک عمل حیاتی در پزشکی بوده است. آن ها زمانی وظیفه اصلی جراحان به شمار می رفتند، اگرچه از آن زمان با پیشرفت پزشکی، فراوانی این کار کاهش یافته است.
شایع ترین دلیل انواع قطع عضوعوارض ناشی از رگ های خونی است. به ویژه، این بیماری زمانی رخ می دهد که جریان خون به اندام از بین برود و باعث ایجاد یک بیماری بسیار ناتوان کننده به نام “نکروز” می شود. نکروز زمانی اتفاق می افتد که سلول های بافت زنده به طور پیش از موعد می میرند.
قطع عضو جراحی ممکن است پس از اینکه یک فرد از یک آسیب تروماتیک را تجربه کرد ضروری باشد، و می توان آن را به عنوان بخشی از درمان های فوری برای نجات جان فرد یا به دلیل آسیب دیدگی استخوان‌ها، بافت‌ها یا هر دو انجام داد. انواع قطع عضو ناشی از جراحی بعداً قابل بازسازی نیستند. با این حال، قطع عضو جراحی معمولا به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته می شود، و اگر اعتقاد بر این باشد که یک عضو را می توان نجات داد، جراحان ابتدا سعی می کنند این کار را انجام دهند.
به عنوان مثال، ممکن است آسیب وارد شده به اندازه ای شدید باشد که یک اندام را تا حدی از بین ببرد و بنابراین در وهله اول با جراحی مجدداً متصل می شود. در برخی از موارد قطع عضو کامل تروماتیک، جراحان حتی می توانند از طریق روشی به نام «جراحی کاشت مجدد» اندامی را که قبلا قطع شده اما حفظ شده است، دوباره بچسبانند. چنین درمان هایی اغلب بسیار موفق هستند، اما متأسفانه، ممکن است همیشه اینطور نباشد.
ممکن است چند هفته یا چند ماه پس از آسیب اولیه، مشخص شود که یک اندام عملکرد کامل و مفید خود را از دست داده است، یا اینکه فرد اکنون دردی غیر قابل وصف را تحمل می کند. پس از آن می توان تصمیم به قطع عضو گرفت.
برخی از انواع قطع عضو جراحی حتی سال ها پس از آسیب اولیه انجام می شوند. به عنوان مثال، ممکن است یک فرد در ابتدا تحت بازسازی عضو قرار گرفته باشد.
هنگامی که قطع عضو جراحی در حال انجام است، تیم پزشکی سعی خواهد کرد تا حد ممکن اندام آسیب دیده را نجات دهد تا بتواند درجه عملکرد را به حداکثر برساند. پس از آن فرد به احتمال زیاد می تواند از پروتز استفاده کند.
آمپوتاسیون در چه نقاطی از بدن اتفاق می افتد؟
انواع قطع عضو ممکن است برای هر یک از اندام ها و اعضای بدن، اعم از نیمه بالایی یا پایینی بدن اتفاق بیفتند.
آمپوتاسیون اندام فوقانی:
به بازوها، دست ها یا انگشتان دست اشاره دارد و می تواند به صورت زیر طبقه بندی شود:
- قطع شدن شانه : در این آمپوتاسیون برداشتن کل بازو در سطح شانه و به طور خاص، قطع عضو از طریق خود شانه اتفاق می افتد..
- قطع آرنج : قطع عضو از طریق خود مفصل آرنج.
- آمپوتاسیون ترانس شعاعی (زیر آرنج) : این قطع عضو از طریق ساعد رخ می دهد.
- قطع مفصل مچ: در این نوع قطع عضو، قطع عضو از طریق خود مفصل مچ دست است.
- آمپوتاسیون متاکارپ : قطع دست در جایی که مچ دست نخورده باقی مانده است. این دسته از انواع قطع عضوهمچنین می تواند به شکل قطع دست جزئی باشد که در آن تنها بخشی از دست برداشته می شود و در نتیجه مچ را در حالت قابل استفاده نگه می دارند.
- آمپوتاسیون ربع جلویی: شبیه به قطع مفصل شانه، یک چهارم بخش جلویی بدن،کل بازو و شانه قطع می شود. با این حال، شامل برداشتن خود شانه و همچنین بخشی از تیغه شانه و استخوان ترقوه نیز می شود.
- آمپوتاسیون ترانس هومورال (بالای آرنج): این قطع عضو بخش های بازو بین شانه و آرنج را در بر می گیرد که در آن فرد از شانه خود استفاده نمی کند.
آمپوتاسیون اندام تحتانی:
به قطع پاها، پاها یا انگشتان پا اشاره دارد و می تواند به شکل های زیر اتفاق بیفتد:
- آمپوتاسیون لگن یا ترانس لگن: این نوع قطع عضو به عنوان همی پلوکتومی نیز شناخته می شود. این یک شکل نادر از آمپوتاسیون اندام تحتانی است که شامل برداشتن تا نیمی از لگن و کل پا در آن سمت است. همی پلوکتمی را می توان به دو زیر دسته تقسیم کرد:
- داخلی : جایی است که بخشی از لگن برداشته می شود اما ساق پا حفظ می شود.
- خارجی : جایی است که وقتی بخشی از لگن برداشته می شود نمی توان پا را نجات داد.
- قطع مفصل ران: قطع شدن کل پا از طریق مفصل ران.
- آمپوتاسیون ترانس فمورال (بالای زانو): قطعی که بین لگن و زانو (از طریق استخوان ران) رخ می دهد، جایی که پزشکان مفصل ران را کاملا حفظ می کنند.
شاید خواندن مطالب زیر هم برای شما مفید باشد :
نشستن قورباغه ای چه عوارضی دارد؟
نشستن به شکلw باعث کدام ناهنجاری می شود؟
جراحی انواع قطع عضو به چه شکل صورت می گیرد؟
جراحی انواع قطع عضو یا با کمک بیهوشی عمومی و یا با بیهوشی موضعی انجام می شود. اینکه با چه روشی بیمار بیهوش شود، به تشخیص و دستور پزشک جراح بستگی دارد. معمولا پزشکان در حین عمل جراحی سعی می کنند تا جایی که امکان دارد بیشترین قسمت از بدن فرد را حفظ کنند؛ این مورد در کاهش مشکلات بعد از عمل قطع عضو، کمک خوبی خواهد بود.
یکی از موضوعاتی که جراحان حرفه ای به آن توجه ویژه ای دارند، کاهش عوارض ناشی از قطع عضو است. یکی از راه های کاهش این عوارض، انجام عملیات صاف کردن و کوتاه کردن استخوان در اندام قطع شده است. با این تکنیک و ترفند، اتصال و پوشاندن بافت عضله راحت تر بوده و تقویت اندام باقیمانده نیز با راندمان بالاتری صورت خواهد گرفت. بعد از پایان رسیدن آمپوتاسیون، جای زخم، بخیه شده و با بانداژهای استریل دور محل را به خوبی می پوشانند. معمولا یک لوله باریک زیر پوست قرار می دهند تا ترشحات تولید شده از زخم را به خارج از پوست هدایت کند.
با روش های رایج انواع آمپوتاسیون ( انواع قطع عضو) آشنا شوید؟
جراحان برای قطع عضو فرد از روش های متفاوتی استفاده می کنند که ما در اینجا آنها را شرح خواهیم داد:
1- قطع عضو به صورت استاندارد
جراحان قطع عضو در این روش، عضوی که می بایست قطع شده را برداشته، ماهیچه های باقیمانده را به انتهای استخوان وصل می کنند و سپس آن را با کمک پوست می پوشانند. در این مواقع، برای آنکه بیمار در زمان نصب پروتز احساس راحتی داشته باشد، می بایست قسمت انتهایی بدن بیمار به اندازه کافی با بافت نرم پوشانده شده باشد.
2- روتیشن پلاستی
دیگر عمل جراحی قطع عضو که در انواع آمپوتاسیون ممکن است انجام شود، روتیشن پلاستی است. در این عمل جراحی که برای بیماران مبتلا به تومور در استخوان و بافت های نرم انجام می شود، جراحان قسمتی از عضو را که به این تومورها مبتلا شده است، برداشته و بافت های سالم که زیر تومور هستند را بازگردارنده و به آن وصل می کنند. انجام موفقیت آمیز این عمل، مزیت های زیادی برای فرد به دنبال دارد.
3- استئواینتگراسیون (OI)
دیگر روش جراحی انواع قطع عضو، استئواینتگراسیون (OI) است. جراحان در این متد، قسمتی از بدن را برداشته و ایمپلنتی فولادی در استخوان قرار می دهند. برخی انواع دست های مصنوعی را می توان به این میله فولادی متصل کرد که آن نیز مزیت های زیادی دارد.
چه کارهایی در روزهای بهبودی بعد از آمپوتاسیون باید انجام داد؟
روزهای بعد از قطع عضو، روزهای حیاتی و سرنوشت سازی است. در طی این مدت، فرد باید تا چند روز با ماسک اکسیژن نفس بکشد و از طریق سرم، مایعات مورد نیاز به بدن او برسد. انواع قطع عضو، حادثه ای نیست که برای همه انسان ها اتفاق افتد و به همین دلیل بیمار در این روزها باید از نظر روانی نیز آمادگی لازم برای تجربه یک زندگی جدید را پیدا کند. فردی که دچار قطع عضو شده، احساس درد خواهد کرد؛ در این شرایط، پزشک داروهای مسکن تجویز می کند.
موضوع مهم دیگری که در دوران بهبودی پس از قطع عضو باید مورد توجه قرار داده شود، تلاش برای عدم تشکیل لخته خون است. فیزیوتراپیست ها، تمرین ها و یا حرکت های ورزشی را به فرد آموزش می دهند؛ انجام این حرکت باعث کاهش بروز لخته خون در بدن شده و خونرسانی نیز راحت تر و با راندمان بیشتری در بدن انجام خواهد شد. استفاده از کمپرس برای کاهش ورم قسمت قطع شده، اقدام دیگری است که در روزهای بعد از جراحی قطع عضو انجام شود.
از دیگر کارهای مهمی که در روزهای بعد از انواع قطع عضو می بایست انجام داد، اقدام برای ساخت پروتز است. معمولا، تا زمانی که همه زخم های ناشی از قطع عضو بهبود پیدا نکنند، امکان ساخت پروتز برای فرد وجود نخواهد داشت. بعد از آنکه همه زخم های ناشی از قطع عضو بهبود پیدا کرد، فرد می بایست به یکی از کلینیک هایی که در آنها ساخت اندام مصنوعی صورت می گیرد، مراجعه کند. کارشناسان این مراکز، تخصص و مهارت لازم برای ساخت پروتز مخصوص انواع قطع عضو را داشته و می توانند بهترین و کاربردی ترین نوع پروتز را بسازند و در اختیار متقاضیان قرار دهند.
نکته ای که در مورد ساخت پروتز باید مورد توجه قرار داد این است که ساخت اندام های مصنوعی برای همه افراد، مناسب نیست و کسانی که می خواهند برای ساخت یک اندام مصنوعی، مانند ساخت پروتز مچ پا اقدام کنند می بایست در وهله اول در دووره های فیزیوتراپی و توانبخشی شرکت کرده و سپس پروتز را نصب کنند. پشت سر گذاشتن این دوره ها، به دلیل انرژی زیادی است که فرد مجبور است از بابت نصب پروتز و فقدان اندام متحمل شود. معمولا کسانی که از نظر عضلانی در وضعیت خوبی نیستند و یا کسانی که بیماری های قلبی دارند ممکن است نتوانند اندام مصنوعی نصب کنند.
بعد از انواع قطع عضو، چگونه از اندام باقی مانده مراقبت کنیم؟
مراقبت از اندام باقی مانده ناشی از جراحی انواع قطع عضو، مساله مهم دیگری است که باید به آن توجه و دقت داشت. کسانی که در اثر ابتلا به بیماری دیابت قسمتی از پای خود را از دست داده اند، باید به اعمال مراقبتی توجه بیشتری کنند؛ زیرا ممکن است سایر قسمت های سالم پا نیز در معرض خطر قرار داشته باشد. اگر تحت عمل آمپوتاسیون قرار گرفته اید، به این نکات توجه داشته باشید:
- هر روز اندام باقی مانده را از نظر وجود عفونت، التهاب، ورم، مایعات چرکی و یا حساسیت های پوستی بررسی کنید.
- برای دریافت کامل ترین و دقیق نکات مراقبتی به متخصصین مراجعه نمایید.
- لباس، کفش و یا جوراب مناسب به تن کنید.
- به فکر خرید یک پروتز مناسب باشید.
آیا توجه به دوران توانبخشی در انواع قطع عضو اهمیت دارد؟
قطع عضو یک اتفاق ساده نیست؛ یک تحول بسیار ناخوشایند و دائمی است. این اتفاق می تواند کیفیت زندگی انسان را تحت تاثیر خویش قرار دهد. به کسانی که در اثر یک اتفاق و یا به صورت مادرزادی قسمتی از بدن خود را از دست داده اند، توصیه می کنیم به دوران توانبخشی اهمیت زیادی دهند. این دوران، دوران بسیار مهمی است و فرد نباید در طی آن، ناامید شده و دست از تلاش بردارد. اغلب کسانی که در این مرحله از پروسه انواع قطع عضو قرار دارند، با انجام کارهای توانبخشی فرصت بازگشت دوباره به زندگی را برای خود فراهم می کنند.
برنامه توانبخشی را معمولا با توجه به نیاز و وضعیت جسمانی بیمار تدوین می کنند. بزرگ ترین هدفی که این برنامه در پی به دست آوردن آن است، افزایش توانایی فرد در انجام کارهای شخصی و روزانه است. در طی این دوران، یک درمانگر، بیمار را همراهی کرده و تمامی تمریناتی که لازم است به او آموزش داده می شود. به صورت معمول، چند روز بعد از انجام عمل جراحی قطع عضو، توانبخشی با انجام برخی حرکات ساده شروع می شود. فرد می تواند این تمرینات را به صورت درازکش و یا نشسته نیز انجام دهد.
چند نکته مهم برای پیشگیری از انواع قطع عضو دیابتی!؟
قطع عضو دیابتی یکی از بدترین و غیر قابل جبران ترین عوارضی است که دیابتی ها با آن درگیر هستند. افزایش قند خون، مصرف سیگار و یا سایر دخانیات، آسیب های عصبی در پا و گردش خون کم و ضعیف در پا از جمله عواملی هستند که باعث می شوند فرد به سمت قطع عضو از ناحیه پا سوق داده شود. اگر بیماران دیابتی نسبت به مساله درمان خود بی توجه بوده و تلاشی برای کنترل قند خون خود نکنند، دیر یا زود مجبورند تحت عمل جراحی قطع عضو از ناحیه پا قرار گیرند.
دیابتی ها برای جلوگیری از انواع قطع عضو به خصوص در پا، بهتر است برخی کارهای پیشگیرانه را انجام دهند. برای مثال، کسی که دیابت دارد باید به صورت روزانه قند خون را کنترل کند و اجازه ندهد که میزان قند خونش افزایش غیر طبیعی پیدا کند. هم چنین، دیابتی ها می بایست پای خود را کنترل کرده و آن را نظر بروز زخم و یا هر گونه عفونت تحت بررسی و مداوا قرار دهند. برخی متخصصان به بیماران دیابتی خود پیشنهاد می کنند تا جوراب های تمیز و نخی، حتی زمان هایی که در خانه هستند، به پا کنند و به این شکل محافظت و مراقبت بیشتری از پای خود به عمل آورند.
آیا در انواع قطع عضو، ارزیابی قبل از عمل باید انجام شود؟ این موضوع چه اهمیتی دارد؟
کسانی که مجبورند تحت عمل جراحی قطع عضو قرار گیرند، در روزهای قبل از عمل باید تحت نظر پزشک باشند. اگر شرایط فرد، اضطراری نباشد، می بایست، یک معاینه کامل و دقیق از بدن فرد صورت گیرد تا عمل جراحی در آینده با مشکل همراه نشود. در جراحی انواع قطع عضو، روند ارزیابی و بررسی بیمار به شرح زیر است:
- در ارزیابی قبل عمل جراحی، وضعیت جسمانی فرد از جمله، سیستم قلب و عروق، وضعیت تنفسی، وضعیت تغذیه و عملکرد مثانه و روده باید تحت نظر باشد.
- وضعیت روحی بیمار نیز موضوع دیگری است که در عمل جراحی قطع عضو و نصب انواع پروتز اندام تحتانی باید بررسی شود. گاهی اوقات، اگر بیمار در شرایط خوبی از نظر روحی قرار نداشته باشد، ممکن است عمل جراحی، با نتایج رضایت بخش و امیدوار کننده ای به پایان نرسد. در این بیماران، اطرافیان و پزشک باید سعی کنند فرد را از نظر روحی تقویت کنند.
- وضعیت عضو سالم، از دیگر نکاتی است که در روزهای قبل از عمل باید ارزیابی شود. در برخی موارد، ممکن است قطع عضو، فشار زیادی را روی اندام باقی مانده آورد و این می تواند زمینه ساز مشکلات جسمانی در روزهای بعد شود.
آمپوتاسیون پای دیابتی چیست؟ آیا آن نیز یکی از انواع قطع عضو است؟
یکی از عوارض جدی که در بیماران دیابتی بیش از بقیه دیده می شود، آسیب رسیدن به عصب ها و ایجاد اختلال و ناهماهنگی در گردش خون است. وقتی این مشکلات به وجود می آید، پوست، در مقابل زخم ها آسیب پذیر تر شده و زخم هایی روی آن ایجاد می شود. از آنجایی که سرعت پیشرفت این زخم ها بالاست، و در مقابل، سرعت بهبودی شان پایین است به همین دلیل آمپوتاسیون پای دیابتی یکی از اتفاقاتی است که این گروه از بیماران باید منتظر تجربه آن باشند.
زخم هایی که در بدن بیماران دیابتی به وجود می آید، بیشتر در ناحیه پا مشاهده می شود و به همین دلیل است که این گروه، در معرض قطع عضو از ناحیه پا قرار دارند. دیابتی هایی که نمی خواهند خود را در معرض انواع قطع عضو قرار دهند بهتر است پاها و به صورت کلی اندام های خود را خیلی جزئی و به صورت دقیق بررسی کنند. هر گونه تاول، بریدگی، ترَک، پینه های ضخیم و همین طور زگیل ها از جمله عوارضی هستند که در صورت هر گونه بروز در پا در باید هر چه سریع تر برای درمان آن اقدام کرد.
عوارض بعد از قطع پا چیست؟ آیا دیگر انواع قطع عضو نیز عوارض دارد؟
هر عملی، ممکن است عوارضی داشته باشد؛ انواع قطع عضو نیز از این قضیه در امان نیست، و برای مثال، کسانی که پایشان قطع شده است، احتمال دارد با عوارض بعد از قطع پا درگیر باشند. در واقع، هر کسی که عمل قطع عضو انجام می دهد، ممکن است با این عوارض رو به رو شود. برخی از عوارضی که قطع عضو و همین طور قطع پا می تواند برای افراد به دنبال داشته باشد، به شرح زیر است:
1-عفونت
عفونت، یکی از عوارض قطع عضو است که اگر سطحی باشد با مصرف داروهای آنتی بیوتیک درمان می شود. اما اگر عمیق باشد، بیمار باید عمل جراحی انجام دهد تا همه بافت های مرده و عفونی خارج شوند. کسی که این عمل را انجام داده است، بهتر است مرتبا زخم های خود را چک کند.
2- ایجاد لخته
دیگر عارضه ای که ممکن است در اثر عمل جراحی آمپوتاسیون ایجاد شود، ایجاد لخته است. در این مواقع، داروهایی به بیمار داده می شود تا از لخته شدن خون در او جلوگیری شود.
3- هماتوم
جمع شدن خون در یک فضای بسته را هماتوم می گوند. اگر عروق خونی به صورت کامل بسته نشده باشند، این عارضه مشاهده می شود.
4-درد
از دیگر عوارض انواع قطع عضو می توانیم به درد اشاره کنیم. درد، یکی از شایع ترین و غیر قابل اجتناب ترین عوارض ناشی از قطع عضو بوده و همه افراد آن را به یک اندازه حس نمی کنند. برای برخی ها، درد می تواند با شدت بیشتر و برای برخی ها با شدت کمتری همراه است. این عارضه یکی از چالشی ترین عوارض، هم برای بیماران و هم برای پزشکان و فیزیوتراپیست ها به شمار می رود. نکته ای که باید به آن توجه و دقت داشت نصب اندام مصنوعی است. اگر اندام مصنوعی توسط مجموعه های غیر حرفه ای ساخته شود، درد بیمار افزایش پیدا می کند.
5-ضعف در عضلات
ضعف در عضلات، دیگر عارضه ناشی انواع قطع عضو است. وقتی که فرد، درگیر یک حادثه می شود ممکن است به دلیل شرایطی که در آن قرار گرفته است، نتواند به اندازه قبل تحرک داشته باشد و این باعث ایجاد ضعف در عضلات خواهد شد. به همین منظور، بعد از آنکه عمل جراحی قطع عضو انجام شد فرد می بایست با صلاحدید پزشک جلسه های توانبخشی خود را شروع کند تا بتواند این ضعف را درمان و جبران کند. در طی این جلسات، ضعف ایجاد شده کمرنگ و درمان می شود.
بهترین جایگزین برای انواع قطع عضو چیست؟
وقتی که فردی یکی از انواع قطع عضو را تجربه می کند، قطعا زندگی اش با چالش های زیادی درگیر خواهد شد. برای چنین مواقعی، می بایست به فکر یک جایگزین مناسب و شایسته بود. از جمله بهترین جایگزین های قطع عضو می توانیم به ساخت پروتز اشاره کنیم. پروتزها که به آنها اندام های مصنوعی نیز گفته می شود، هم برای بالا تنه و هم برای پایین تنه ساخته می شوند و به همین دلیل، می توانند قسمتی از نیازهای فرد را برآورده کنند.
مچ مصنوعی پا، دست های مصنوعی، انگشت مصنوعی، پروتز مخصوص بالای زانو و زیر زانو، پروتز مخصوص آرنج و مچ مصنوعی دست از جمله انواع اندام های مصنوعی هستند. اندام های مصنوعی را با قالب گیری و با توجه به هدف هایی که فرد دارد می سازند و به همین دلیل فرد می تواند با وجود کمترین چالش ها به زندگی ادامه دهد.
نکته مهمی که در مورد ساخت اندام های مصنصوعی باید مورد توجه قرار دهید، انتخاب محلی است که این اندام های مصنوعی را برای شما می سازد. کلینیک های موسوم به کلینیک های ارتوپد فنی در کشور ما مشغول به فعالیت هستند. این کلینیک ها در حوزه ساخت اندام های مصنوعی فعالیت می کنند و افراد درگیر با قطع عضو می توانند به آنجا مراجعه و برای ساخت یک پروتز اقدام کنند.
